Μέσα σε 45 λεπτά μου διηγήθηκε τη ζωή του, τις επιλογές και τα λάθη του. Ήταν ο άνθρωπος που (ηθελημένα) έμμεσα γνώριζα 15 χρόνια και ήταν ένας άλλος. Μιλήσαμε όμορφα και ειλικρινά και εγώ δεν το κάνω αυτό με ανθρώπους άγνωστους.
Αφού γύρισα σπίτι διάβασα σε ένα blog για το καινούριο CD της Καίτης Γαρμπή και η αντίδρασή μου ήταν αυτή που φαντάζεσαι. Από περιέργεια το κατέβασα (παρέχεται δωρεάν) και εξεπλάγην. Όχι ότι είναι κάτι ιδιαιτέρως όμορφο, αλλά είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που περίμενα.
Και τώρα, ακούγοντας τα καινούρια τραγούδια της Καιτούλας, σκέφτομαι την οπτική μου και την προδιάθεση που έχω να χαρακτηρίζω πράγματα, ανθρώπους και καταστάσεις. Ναι μεν είμαι ένα σύστημα με προηγούμενες εμπειρίες, βιώματα και συναισθήματα που ορίζουν τον τρόπο σκέψης και επικοινωνίας μου, αλλά μήπως εγκλωβίζομαι σε αυτό το καλούπι που έχω φτιάξει για τον κόσμο;
Το καλούπι αυτό, που σαν στόχο έχει τη χρησιμοποίηση του παρελθόντος για την ομαλότερη μετάβαση στο παρόν και το μέλλον, δηλαδή είναι ένας αυτοπροστατευτικός μηχανισμός, πρέπει να δεχτώ πως από τη στιγμή που προορίζεται για την αντιμετώπιση του κόσμου, παρεμβάλλεται και στην αντιμετώπιση του εαυτού μου. Βάζω ταμπέλες σε σκέψεις, συμπεριφορές, αντιδράσεις και επιλογές. Και δε λέω πως δεν το θέλω αυτό. Αλλά ποιο είναι το σημείο που η προστασία γίνεται κλουβί; Και τι γίνεται με το στοιχείο της έκπληξης.
Φοβάμαι την έκπληξη γιατί φοβάμαι ότι δε θα μπορέσω να χειριστώ τα δεδομένα που δεν περιμένω, αυτό για το οποίο δεν έχω προετοιμαστεί. Στη σφαίρα της λογικής μου απορρίπτω αυτήν την ασφαλολαγνεία, στη ζωή μου, απ' ότι φαίνεται την έχω Ευαγγέλιο.
Μπροστά στην αλλαγή που έρχεται στη ζωή μου, και με αυτό εννοώ τη μεταφορά της ίδιας της ζωής μου σε μια άλλη χώρα και μαζί την ποθητή (επαν-)ενηλικίωσή μου, προσπαθώ να δεχτώ και να βιώσω τα συναισθήματα και την ίδια την αλλαγή, χωρίς να προσπαθώ να δημιουργήσω το καλούπι μέσα στο οποίο θα πάω να χωθώ. Γιατί πέραν του γεγονότος, ότι η ζωή μου έχει δείξει ότι όσο και να προετοιμάζω το μέλλον, αυτό είναι πάντα πολύ πιο ενδιαφέρον από αυτό που έχω φανταστεί, δε θέλω να σπαταλάω την ενέργειά μου για πράγματα επίπλαστα και ανώφελα.
Και αφού μπορώ να το κάνω αυτό για ολόκληρη τη ζωή μου, γιατί δεν μπορώ να το κάνω με έναν άντρα; Γιατί παρατάω τον άλλο μετά το ελάχιστο δυνατό χρονικό διάστημα που θα μου επιτρέψει να ψυχανεμιστώ το "πρόβλημα";
Ταμπέλες, προκαταλήψεις, έκπληξη, ασφάλεια, φόβος και Καίτη Γαρμπή είναι οι ετικέτες αυτής της ανάρτησης. Εκτός από την τελευταία, οι υπόλοιπες είναι αυτές που δεν μου επιτρέπουν ούτε καν να φλερτάρω.
Μεταξύ πολλών άλλων.
To εν λόγω CD παρέχεται δωρεάν εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου